„List w butelce” – Nicholas Sparks

Nicholas Sparks, to amerykański pisarz, którego książki tłumaczone są na różne języki i wydawane w milionowych nakładach. Znany jest między innymi z powieści takich jak Pamiętnik, Jesienna miłość, I wciąż ją kocham czy Ostatnia piosenka. Jego powieści bardzo szybko stają się bestsellerami, a reżyserzy chętnie ekranizują jego dzieła.

Czytając List w butelce  nie mogłam uwierzyć, że książka tak bardzo mnie pochłonęła. Wiedziałam, że Nicholas Sparks jest cenionym pisarzem, ale nie sądziłam, że moje pierwsze zetknięcie z jego twórczością wstrząśnie mną do głębi, oczywiście w pozytywnym znaczeniu tych słów. Miałam również to szczęście, że nie oglądałam ekranizacji powieści, w zasadzie dowiedziałam się o filmie szukając informacji na temat autora. Zarówno książka jak i film podbiły serca wielu osób, w tym oczywiście i moje.

Po przeczytaniu tej jakże emocjonującej powieści, cały czas czuję w głowie wir przeróżnych myśli, mimowolnie analizuję i przeżywam wciąż od nowa całą historię. Mimo, że w książce dominuje wątek miłosny, nie jest to łatwa miłość, w której nie liczy się nic innego tylko dwoje ludzi. Dzięki opowieści, poznajemy Theresę i Garetta. Ona – dziennikarka po trzydziestce, matka nastolatka, rozwódka szukająca mężczyzny, który patrzyłby na nią nie przez pryzmat urody, ale z czułością i troską, bez względu na wszystko. On – w podobnym wieku, pasjonat żeglugi, wdowiec, który nie umie pozbierać się po śmierci żony.

„Niedokończone sprawy. Czego śmierć może nas nauczyć o życiu” – James Van Praagh

James Van Praagh, to przede wszystkim człowiek medium. Urodził się 23 sierpnia 1958 roku w Queens. Poza wykładami o tematyce spirytystycznej udziela się także w telewizji. Jest jednym z producentów znanego serialu „Zaklinacz dusz”.

Niedokończone sprawy, to książka, z której dowiemy się jak żyć, by nie żałować i egzystować w zgodzie z samym sobą. Surfując po internecie, by dowiedzieć się więcej o autorze natknęłam się na różne opinie na temat jego „pracy”. Seanse spirytystyczne, które przeprowadza, i o których dużo pisze w tej pozycji, budzą kontrowersje i niedowierzanie. Początkowo sama podeszłam do tematu dość niepewnie, nie wierzyłam, że to możliwe, że człowiek kontaktuje się duchami, że na pewno przygotowuje się do wykładów, że zna fakty z życia konkretnych osób, których owe wizje mają dotyczyć. Zagłębiając się w książkę, dowiedziałam się, że James Van Praagh nie zawsze wiedział, kto będzie na jego wykładzie, spotkania często organizowane były dla przypadkowych osób. Jak zapewnia autor, książka oparta jest na faktach, a wszystkie omawiane przykłady miały swoje miejsce. Zmienione zostały jedynie dane osób, których wizja dotyczyła.

Prezent wędruje do... :)

Wyniki Wygrywajki! :)

Czekałam z niecierpliwością do północy, bo Kochani, dziś 14 sierpnia. Dokładnie miesiąc po moim ślubie :) Tak jak obiecałam z tej okazji chciałam kogoś obdarować jedną z moich ulubionych „leśnych” książek – Ballady o drzewach Edwarda Marszałka.

Nie przedłużając będę dążyć do sedna. Do zabawy zgłosiły się 23 osoby. Bardzo, bardzo się cieszę i dziękuję za zainteresowanie. To dla mnie niezmiernie ważne. Cieszę się, że do mnie zaglądacie, komentujecie i w ogóle, że jesteście. Wracając do tematu, do losowania musiałam zaprosić sierotkę, w której roli wystąpił mój zacny mąż :)

Spora dawka kontrowersji, czyli „Polskie piekiełko” - Sławomir Koper

Tytuł: „Polskie piekiełko. Obrazy z życia elit emigracyjnych 1939 – 1945” 
Autor: Sławomir Koper 

NOTA WYDAWCY:

Sławomir Koper (ur. 1963), historyk, absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Autor m.in. takich książek: Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej, Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej, Afery i skandale Drugiej Rzeczypospolitej, Chorwacja. Przewodnik historyczny. O fascynującej historii, jedzeniu i piciu, Ukraina. Przewodnik historyczny. Tragiczne dzieje, polskie ślady. Obecnie specjalizuje się w okresie międzywojennym dziejów Polski i historii polskiej obyczajowości XIX stulecia.

„Sztuka ścigania się w deszczu” – Garth Stein

Po książkę Garth’a Stein’a sięgnęłam dzięki okładce. Z racji tego, że jestem ogromną miłośniczką psów, to właśnie okładka przyciągnęła moją uwagę, a opis wydawcy dopełnił wszystkiego. Czułam, że Sztuka ścigania się w deszczu może nieść ze sobą niebanalną historię i dużą dawkę emocji. Nie pomyliłam się. Już od pierwszych stron, opowieść wciągnęła mnie tak bardzo, że nie potrzebowałam niczego więcej.

Sztuka ścigania się w deszczu, to niezwykła, poruszająca historia wiernej, krystalicznie czystej i pięknej przyjaźni między człowiekiem i psem. Co ciekawe, narrację przejmuje pies Enzo. Autor dokonał niemożliwego, ale jakże trafnego wyboru narratora. Doskonale przedstawił świat z perspektywy czworonoga. Byłam i cały czas jestem zafascynowana taką odmiennością.