„Moc podświadomości” – Anthony Patterson

Po przeczytaniu książki, ciągle zastanawiam się jak ją ocenić. Myślałam, że pomogą mi jakieś informacje o autorze. Niestety, zarówno w książce jak i w internecie, informacji na temat Patterson’a praktycznie nie ma. Być może też nie dość wnikliwie szukałam, ale krótkie biografie innych autorów zawsze znajdowałam...

Moc podświadomości, to książka, która ma wywołać w człowieku przede wszystkim pozytywne emocje, łagodne usposobienie, miłość do przyrody i wszystko, co pozytywne. Autor zapewnia, że każdy może kontrolować swoją podświadomość, dzięki niej może zdobyć wszystko, miłość, pracę, rodzinę. Wszystko to jednak zależy od siły wiary we własną podświadomość. Według mnie w książce są jednak pewne sprzeczności. Raz autor mówi o głębokiej wierze w Boga, a za chwile o silnej wierze w podświadomość, a jakby było tego mało podaje modlitwy do podświadomości:

„Myślę, więc jestem. A myśli mam pełne radości, spokoju oraz harmonii. Wierzę w to głęboko i moja podświadomość robi co w jej mocy, by na zawsze zapanowała jedność pomiędzy moimi uświadomionymi myślami, przekonaniami i przeświadczeniami. Harmonia ta wypływa z głębi mojego serca, przenika wszystkie moje myśli za sprawą potęgi oraz cudownej inteligencji podświadomości” [1]

Co prawda autor twierdzi, że wiara w Boga nie wyklucza wiary w podświadomość i na odwrót, ale nie wiem czy do wszystkich, to przemówi. Sięgnęłam po tę książkę, ponieważ interesuję się tematyką ludzkiego umysłu, wierzę, że jeśli zechcę, to dam radę, ale pozycja ta, w niektórych momentach jest tak absurdalna, że odbiorca sam nie wie, co ma myśleć. Być może podchodzę do książki zbyt surowo, ale im bardziej się w nią zagłębiałam, tym bardziej mnie irytowała. Odnosiłam wrażenie, że nie chodzi tu o podbudowę wiary człowieka w samego siebie, tylko że autor chce zbawiać świat. Poza tym Patterson bardzo często się powtarza. Twierdzi, że wszystkie nasze niepowodzenia tj. brak pracy, choroby, ubóstwo, brak akceptacji itd. Mają jedną przyczynę, mianowicie, to, że nie modlimy się do podświadomości, że nie jesteśmy na tyle „czyści”, żeby móc doznać łaski podświadomości. Autor twierdzi, że chcieć, to w cale nie znaczy móc. Żeby osiągnąć cel, musimy mieć czyste serce i umysł. Przykładowo, wybaczając komuś jakąś winę, musimy wierzyć w to, że wybaczamy, wówczas dobro powróci do nas podwójnie, jeśli okłamujemy samych siebie, musimy liczyć się z tym, że otrzymamy podwójna dawkę zła.

Generalizując, w książce ciągle powtarza się to samo, zmieniają się jedynie podtytuły.  Być może, to nie książka dla mnie i nie jestem odpowiednią odbiorczynią, albo nie potrafię się na tyle oczyścić, by uwierzyć w podświadomość w obrazie Patterson’a.

Książka jest krótka i myślę, że można ją przeczytać ze zwykłej ciekawości. Początkowo pozycja wydaje się być dość interesująca, ale w pewnym momencie staje się monotonna i przewidywalna. Nie skreślam całkowicie Potęgi podświadomości, ponieważ wierzę, że autor miał na celu przekazanie jakichś pozytywnych wartości, ale też szczególnie jej nie polecam.

Ocena: 2/6

[1] Anthony Patterson – Moc podświadomości, Wydawnictwo Klub Dla Ciebie, str. 28.