Słodyczki :)

Kochani, z racji tego że dziś Tłusty Czwartek, a ja chwilowo jestem odcięta od sklepów i tym samym realnych słodyczy ;) postanowiłam pokazać Wam coś, czym zajmuję się od czasu do czasu :)

 

„Runy – magia i moc” – Robert Lichodziejewski i Szymon Augustynowicz

 

„Poznaj cudowną moc run i zdobądź umiejętność obcowania z nimi. Pozwól, by moc i siła płynąca z tych cudownych kart sprzyjała Ci w życiu codziennym i pomagała w przezwyciężeniu wszelkich Twoich problemów” [okładka]

„Poznaj cudowną moc run i zdobądź umiejętność obcowania z nimi. Pozwól, by moc i siła płynąca z tych cudownych kart sprzyjała Ci w życiu codziennym i pomagała w przezwyciężeniu wszelkich Twoich problemów” [okładka]

Kochani, dziś będzie dosyć krótko, z racji tego, że w przypadku kart bardziej należy uruchomić zmysł wzroku. Jakiś czas temu otrzymałam od Wydawnictwa Studio Astropsychologii talię run, która interesowała mnie już od dłuższego czasu. Jak już zdążyliście się niejednokrotnie przekonać, mam ogromną słabość do tematów wróżbiarstwa i ogólnie pojętej astrologii. Moje zainteresowanie opiera się głównie na ciekawości, praktykę zostawiam osobom, które mają do tego wyjątkowy dar.

„Wiśniowy Dworek” – Katarzyna Michalak

Po przeczytaniu Nadziei, przyszła kolej na Wiśniowy Dworek. Mimo, że  Nadzieję wspominam z ogromnym sentymentem, ale także ze łzą w oku, potrzebowałam jakiejś odmiany. Kasia Michalak nie zawodzi. Czułam, że kolejna pozycja z Serii Owocowej będzie ciepła, optymistyczna i zaskakująca. W książce jest wiele niemalże bajkowych i tajemniczych wątków, aczkolwiek nie zawsze jest różowo i pięknie.

Katarzyna Michalak, to niezwykle popularna autorka bestsellerowych powieści. Po jej książki najczęściej sięgają kobiety, ale przybywa również wielu zwolenników płci przeciwnej. Wiśniowy Dworek, to czwarta część Serii Owocowej. Wcześniejsze tomy, to Rok w Poziomce, Lato w Jagódce i Powrót do Poziomki.

„Mistrz” – Katarzyna Michalak

Kochani, w dniu kiedy zaczęłam czytać Mistrza, skończyłam również Wiśniowy Dworek, jednak nie mogłam skupić się na recenzji historii Danki i Danusi, bo Mistrz całkowicie mną zawładnął...

Tak na dobrą sprawę, fabuła Mistrza cały czas jest w mojej głowie, cały czas wywołuje we mnie strach, pożądanie i fascynację.

Przeczytałam prawie wszystkie książki Kasi Michalak, każdą przeżywałam i nad każdą niemalże medytowałam, ale tym razem, dosłownie jak i w przenośni, zatraciłam poczucie czasu i przestrzeni, oczami wyobraźni byłam tam, na Cyprze..., byłam hibiskusem, byłam morzem, byłam ciepłą plażą, byłam także namiętnością, nieokiełzanym pożądaniem, pasją, mafią i przerażeniem zarazem.

„Rajski ogród zmierzał ku przepięknej plaży pokrytej drobnym, białym piaskiem. Pióropusze palm chwiały się lekko, poruszane morską bryzą, fale łasiły się do stóp” [1]

Panią Katarzynę Michalak przedstawiałam Wam już wielokrotnie. Większość z Was doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że właśnie ta niepozorna osóbka jest moją ulubioną i bardzo przeze mnie cenioną pisarką.  Katarzyna Michalak urodziła się w 1969 roku, jest autorką m. in. powieści takich jak Poczekajka, Rok w Poziomce, Sklepik z Niespodzianką Adela, Wiśniowy Dworek czy Nadzieja. Jej książki z dnia na dzień zyskują coraz większą popularność i zachwyt. Dzięki niezwykłej zwięzłości fabuły, ciekawym, niebanalnym postaciom i nietuzinkowym dialogom, książki autorki stoją na najwyższym podium.

„Lilith Czarny Księżyc” – Piotr Piotrowski

„Astrologia utożsamia Lilith z Czarnym Księżycem symbolizującym głęboko zakorzeniony w nas ból i cierpienie. Lilith to także potężna siła pozwalająca pokonać lęk, a przez to na nowo odkryć siebie” [okładka]

Na tę książkę miałam już chrapkę od dłuższego czasu, a że z moim czasem przeznaczonym na książkowe przyjemności i w ogóle szeroko rozumiane przyjemności jest dosyć kiepsko, stąd wiele rzeczy odwlekam. Chwila odpoczynku w końcu nastąpiła, dzięki czemu mogłam zatopić się w książce autorstwa Piotra Piotrowskiego. Informacje zawarte w tej pozycji wywołują niepewność, dreszczyk emocji, a w niektórych momentach nawet strach...

Zmiany, zmiany, zmiany

Kochani! :)

Mam nadzieję, że mi wybaczycie, że blog ostatnimi czasy świeci pustkami. Przykro mi z tego powodu, bo prowadzenie blogu, to wyjątkowo przyjemne doświadczenie. Mam jednak usprawiedliwienie na ten stan rzeczy. Jak tytuł wskazuje, wokół mojego otoczenia i mojej osoby zachodzi wiele zmian. Są to zmiany pozytywne :), ale najważniejsza jest taka, że w końcu znalazłam pracę i to w zawodzie :) Praca ta wymaga ode mnie wielu poświęceń i przygotowań, dlatego też "lekko" zaniedbałam bloga.

Odnośnie literatury, przeczytałam kilka ciekawych książek, mam też świetne pozycje od Wydawnictwa Studio Astropsychologii i Wydawnictwa MG, ale nie lubię pisać "szybkiej" opinii tylko po to, żeby była. Każdą recenzję analizuję i zastanawiam się czy coś pominęłam. Jest to swego rodzaju proces :) Najbliższe, dwie recenzje chcę zamieścić w przyszły weekend, o ile znów coś mi nie wyskoczy. Kolejne pojawią się dopiero końcem stycznia.

Wszystkich, łącznie z Wydawnictwami przepraszam za moją nieobecność, ale będę nadrabiać :)

Pozdrawiam Was ciepło.

„Tarot” – Robert Lichodziejewski

W celu uzupełnienia poprzedniej recenzji dotyczącej jasnowidzenia z kart (tutaj -> KLIK), niezbędne jest przedstawienie Wam owych kart. Zatem zapraszam.

NOTA WYDAWCY:

Tradycyjne symbole kart Rider’a Waite w nowatorskiej, autorskiej grafice Roberta Lichodziejewskiego. Wynik połączenia polskiej, artystycznej duszy autora z mądrością największych autorytetów w dziedzinie Tarota.

MOJA OPINIA:

Na talię Tarota składa się 78 kart dzielących się na Arkana Wielkie i Arkana Małe. Nie będę jednak pisać tu na temat interpretacji kart, ale o ich fizycznym wpływie na odbiorcę, a dokładniej na receptor wzroku. Każda z kart jest swego rodzaju indywidualnością i tworzy niesamowitą, tajemniczą aurę, dlatego też zaczęłam poszukiwać informacji na temat korzeni Tarota. Bardzo interesowało mnie jak i zapewne wiele innych osób, kiedy, jak i dlaczego powstały owe karty. Natrafiałam na różne informacje, jedne mówiły o tym, że pierwowzór kart powstał w Egipcie, inne, że prawdopodobnie powstały we Włoszech, ale nigdzie nie znalazłam informacji pewnej i potwierdzonej. Wszystkie były tylko domysłami i przewidywaniami, ocierającymi się niemal o legendy.

„Jasnowidzenie w interpretacji kart Tarota” – Piotr Gońciarz

„Miej otwarty umysł na to, co nieznane i subtelne, a z łatwością rozbudzisz swój szósty zmysł” [okładka]

NOTA WYDAWCY:

Piotr Gońciarz – parapsycholog, znawca metod niekonwencjonalnych, doradca rozwoju osobistego, pomaga w rozwiązywaniu problemów za pomocą Tarota i umiejętności jasnowidzenia.